Aan het woord: Leerkracht Virgill Verwey
In het leven van Virgill Verwey speelt De Clipper een belangrijke rol. De gepassioneerde gymleerkracht werkt op de school en is er trots op dat ook zijn eigen kinderen zich hier ontwikkelen.
“Als ouder heb ik het gevoel dat ik altijd naar binnen kan stappen”
Drie van de vier dochters van Virgill hebben een achtergrond op De Clipper. “Mijn oudste dochter heeft hier op school gezeten. Mijn zijn twee andere dochter zitten hier nog op school: Ayvéa zit nu in groep 3 en Leyla in groep 6. En sinds 2021 geef ik ook gym- en drama lessen op onze school.”
Naast De Clipper ligt zijn hart bij voetbal. Hij is ook voetbaltrainer bij Feyenoord en heeft een voetbalschool. Deze gymleerkracht heeft dus de nodige ervaring, waar de kinderen veel van leren. “Heel leuk, deze combinatie! Het gebeurt regelmatig dat ik als trainer kinderen tegenkom op de voetbalvelden. Het geeft mij een trots gevoel dat ze hun sportiviteit niet alleen op school, maar ook buiten school doorzetten.”
Montessorionderwijs
Hoe maakte Virgill voor het eerst kennis met motessorionderwijs? “Mijn dochter van 15 jaar kwam hier elf jaar geleden op school. De combinatiegroepen bevallen me heel goed: groep 1/2, groep 3/4/5 en groep 6/7/8. Dat maakt dat iemand uit groep 3 zich op kan trekken aan iemand uit groep 4 en leert een ouder kind hoe het is om een jonger kind te helpen. Zo ontwikkelen alle groepen zich.”
Deze onderwijsvorm heeft een positieve invloed op hoe de dochters van Virgill zich ontwikkelen. “Ik ben zo trots als mijn dochter Leyla thuiskomt en zegt dat ze een boek op een hoger niveau heeft gelezen. Ze is gek op lezen en ik zie hoeveel zij hiervan geniet. Door de extra mogelijkheden die dit onderwijs biedt, word je gestimuleerd in je ontwikkeling en niet gestopt.” Volgens Virgill is het beste van dit onderwijs dat kinderen leren om zelf dingen te doen én leren samenwerken. “Dat lukt alleen als je als leerkracht laat zien dat je echt vertrouwen hebt in de kinderen.”
Voor de ouders die nog twijfelen over montessorionderwijs heeft hij maar een advies. “Kom langs! Kijk of dit bij jou en jouw kind past.”
Tweede familie
En hoe denkt een gymleerkracht én vader over de sfeer op De Clipper? “Het is een warme school. Voor mij voelt dit als een tweede familie. Ons team is een leuke mix van jong, oud en verschillende achtergronden. Ook als ouder heb ik het gevoel dat ik altijd naar binnen kan stappen en me uit kan spreken over wat dan ook. Hier wordt echt de tijd genomen voor je.”
Virgill vindt een goede samenwerking tussen hem en de kinderen belangrijk. “Zo vraag ik wat ze leuk en minder leuk vinden. Ik ga nooit chagrijnig naar werk. Ik voel me prettig hier. Ik krijg veel vrijheid van de directie en collega’s om zelf mijn gymles, dramales en/of bewegend leren les in te delen. En als ik binnenkom, zijn de kinderen blij dat ik er ben. Kreten als ‘wauw’ en ‘ik heb hier zin in’ geven me veel voldoening. Ze voelen zich veilig bij mij en durven alles te zeggen. Dat is toch het mooiste dat er is?”
Tijdens de lessen gaat het vaak om winnen of verliezen. “Ik leer ze daarmee om te gaan. Dat helpt ze ook bij andere dingen die je in het leven nodig hebt: discipline, veiligheid en samenwerken. Pas zei een kind tegen me dat hij graag zou willen turnen in zijn omgeving. Toen heb ik twee proeflesjes geregeld.”
De gymleerkracht zou De Clipper graag als sportieve school op de kaart zetten. “Ik wil meer schoolsportactiviteiten en vaker meedoen aan toernooien. Het geeft zo’n enorme boost aan het saamhorigheidsgevoel als je als school of groep meestrijdt om de prijzen.”
Er voor elkaar zijn
De leerkrachten op De Clipper stimuleren dat kinderen elkaar eerst proberen te helpen voordat ze naar de juf of meester stappen. “Het zit zo in hun systeem dat kinderen uit zichzelf op andere kinderen afstappen en om hulp te vragen.” Deze ontwikkeling ziet hij ook bij zijn eigen kinderen terug. “Thuis vertelt mijn dochter me dat ze een klasgenoot heeft geholpen. En dat ze daarvoor complimenten heeft gekregen van de leerkracht. Dat geeft zo’n boost voor haar zelfvertrouwen én het andere kind is geholpen.”
Virgill ziet De Clipper-kinderen als voorbeeld voor de samenleving. “Er voor elkaar zijn. Dat hebben we zo hard nodig in deze tijd.”
